شوخي با نامحرم ممنوع!
ابوبصير مي گويد: در كوفه براي زني قرآن مي خواندم، يك بار در موردي با او شوخي كردم. بعد از مدّتي خدمت امام باقر (ع) رسيدم، امام مرا مورد مؤاخذه و سرزنش قرار داد و فرمود:
«كسي كه در خلوت مرتكب گناه شود خداوند به او نظر لطف نمي كند، چه سخني به آن زن گفتي؟!»
وي گويد: از شرم و خجلت سر در گريبان افكندم و توبه كردم.
امام باقر (ع) فرمود:«شوخي با زن نامحرم را تكرار نكن.»
بحار الانوار،ج:46،ص:247
امام باقر عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله روايت كند كه فرمود:
خداوند عزّ و جل مى فرمايد:
قسم به عزت و جلالم و بزرگى و عظمت و نور و برترى و به جايگاه بلندم،
هيچ بنده اى خواست خود را بر خواست من مقدم نكند؛
مگر اينكه كارش را پريشان كنم،
و دنيايش را درهم سازم
و دلش را به آن مشغول نمايم،
و از آن به او ندهم مگر آنچه را برايش مقدّر كرده ام،
قسم به عزت و جلال و بزرگى و عظمت و نور و برترى و بلندى مقام و جايگاهم،
هيچ بنده اى خواست مرا بر خواست خود مقدّم نكند
مگر اينكه ملائكه من از او محافظت كنند،
و آسمانها و زمين را متكفل روزى او سازم،
و از پس تجارت و سودجوئى هر تاجرى من پشتيبان او هستم
و دنيا بر خلاف انتظارش به آستان بوسى او آيد.
بحارالانوار جلد۷۳